NESLÆKUR
AF SJÓNUM Í SVEITINA
Kristján Karl Gunnarsson rekur Neslæk í Ölfusi
Gamla húsið að Bræðrabóli.
Kristján Karl Gunnarsson að Rauðalæk fer fyrir starfsemi Neslæks. Árið 2013 hófst kjúklingarækt í leiguhúsnæði á Bræðrabóli sem Kristján byrjaði með ásamt Ögmundi Jónssyni. Nýtt 500 fermetra hús í landi Rauðalækjar var tekið í notkun vorið 2015 sem þeir félagar byggðu upp í sameiningu.
Húsið er með nýjum búnaði og hefur skilað góðum afurðum. Ársframleiðslan er nú um 120 tonn af kjúklingum. Leigu á gamla húsinu í Bræðrabóli var hætt þegar það nýja var tekið í notkun. Ögmundur féll frá í ágúst 2022, langt fyrir aldur fram eftir erfið veikindi. Tók þá Kristján alfarið við rekstrinum.
Rætur í Ölfusinu
Kristján Karl býr ásamt fjölskyldu sinni að Rauðalæk sem er lögbýli út úr Gljúfurárholti. Hann og eiginkona hans, Íris Judith Svavarsdóttir, byggðu íbúðarhús þar árið 2000. Íris er lærður sjúkraþjálfari, íþróttakennari og lýðheilsufræðingur. Nú keyrir hún í vinnu til Reykjavíkur, en hún er starfandi ráðgjafi í starfsendurhæfingu og vinnur fyrir Virk starfsendurhæfingarsjóð hjá BSRB-félögum. Áður hafði hún unnið í um fimmtán ár á Heilsustofnun NLFÍ í Hveragerði. „Íris á ættir að rekja í Ölfusið en ég er uppalinn hérna, kom þegar ég var fimm ára í Gljúfurárholt. Ég var þar alla tíð með annan fótinn með Dagbjarti Hannessyni sem átti jörðina, hann var með sauðfjárbú hérna, um 500 kindur. Ég var uppalinn að mestu leyti hjá honum en pabbi minn bjó á Tálknafirði og þar stundaði ég sjómennsku nokkrar vertíðir.“
Fjölskyldan á Rauðalæk; Íris Judith Svavarsdóttir, synirnir Konráð Karl og Dagbjartur, og Kristján Karl Gunnarsson.
Enginn nýgræðingur í kjúklingarækt
Kristján Karl er langt því frá nýgræðingur í kjúklingarækt þó nokkuð stutt sé liðið síðan hann kom að stofnun fyrirtækis í greininni.
Fyrr á árum vann hann nefnilega fyrir Jón Magnús og Kristínu á Reykjum og öðlaðist þar mikla reynslu og þekkingu. Það samstarf hefur haldið áfram allar götur síðan.
Kristján býr að því að hafa unnið ýmis störf til sjós og lands. Hann vann t.d. á réttargeðdeildinni á Sogni í 13 ár og á sambýli á Selfossi í mörg ár. Bústörfin hafa hins vegar alltaf heillað og eru nú hans aðalstarf.
Eftirlit tvisvar á dag
Kristján heldur einnig nokkra hesta. „Bara til gamans og náttúrulega til að smala. Það er farið í leitir á hverju ári upp á Hellisheiði, upp að Nesjavallalínunni þar sem hitalögnin er og í kringum Hengilinn og alla leið niður í Hveragerði. Við eigum 28 kindur núna, þeim hefur smáfjölgað, við byrjuðum með fimmtán. Það stendur til að hafa þær svolítið fleiri, mig langar til að fara upp í svona 50–100 í rólegheitum. Þegar maður fer að fá meiri áburð á tún frá kjúklingahúsunum er hægt að rækta meira. Ég á heilmikið land hérna sem ég get ræktað upp. Það er draumurinn.“ Kristjáni líkar ágætlega við kjúklingabúskapinn. „Þetta hentar mér vel. Sérstaklega þegar vel gengur. Þegar við vorum í gamla húsinu þurfti maður bara að leggja svolítið meira á sig. Eftir að nýja húsið kom hefur vinnan minnkað um helming að minnsta kosti. Það er aðallega að þrífa húsið og moka það. Það er líka léttara og allt annað að hafa þetta á hlaðinu hjá sér. Miklu betra að labba heldur en vera alltaf að keyra. Við förum alltaf tvisvar á dag í eftirlit. Svo erum við líka með eftirlit í gegnum tölvuna. Það koma viðvaranir um leið og eitthvað gerist, hitinn dettur niður eða eitthvað þá er það komið um leið. Kjúklingar eru viðkvæmir fyrir hitabreytingum og ef það flæðir.“